Προτιμότερο είναι το άναμμα ενός κεριού,παρά να φταίμε το σκοτάδι
Για ποιό σκοπό να ζω, αφού αύριο θα πεθάνω και όλα θα τελειώσουν για πάντα;
Για πιο σκοπό να παλεύω την ασχήμια στον κόσμο, αφού αυτή θα συνεχίσει να υπάρχει;
Για ποιό σκοπό να πράττω δίκαια εφόσον οι άλλοι θα εκμεταλλεύονται τη στάση μου αυτή;
Για ποιό σκοπό να αποκτήσω γνώση αφού κι αυτή σε κάποια στιγμή θα χαθεί στην άβυσσο;
Για ποιό σκοπό να ξεκινήσω μια καινούρια σχέση με έναν άνθρωπο αφού όλες οι σχέσεις έχουν ημερομηνία λήξης;
Για ποιό σκοπό να προσπαθώ να αλλάξω τον κόσμο, αφού δεν έχω τέτοια δύναμη;
Γιατί να μην φύγω μια ώρα γρηγορότερα από αυτή τη ζωή;
Πόσο μα πόσο μας εξαντλούν οι σκέψεις αυτές!
Κι όμως όλα αυτά λύνονται με ένα σκοπό. Ένα σκοπό που να δίνει ΝΟΗΜΑ στην ύπαρξη μας.
Μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε και μετά τον θάνατο μας, όχι σε κάποια άλλη φανταστική ζωή, αλλά σε αυτήν εδώ, μέσω του έργου που θα αφήσουμε πίσω μας. Έτσι η κάθε μας πράξη θα αντηχεί στην αιωνιότητα.
Η πάλη ενάντια στην ασχήμια, μπορεί φαινομενικά να είναι μάταιη, αλλά ουσιαστικά οικοδομεί την ομορφιά μέσα μας.
Πράττοντας δίκαια, μπορεί να φαινόμαστε στους άλλους κορόιδα, θέτουμε όμως σε τάξη τον εσωτερικό μας κόσμο, εφόσον ο ρόλος της δικαιοσύνης είναι να βάζει τα πράγματα στη σωστή τους θέση.
Με την απόκτηση της γνώσης, έστω κι αν κάποτε χαθεί, είναι που ο άνθρωπος οδεύει προς την αρετή, γιατί η αρετή είναι γνώση.
Το πιο σημαντικό σε οποιαδήποτε σχέση δεν είναι η κατάληξη της, αλλά σε τι μεταμορφωνόμαστε κατά τη διάρκεια της.
Στην προσπάθεια να αλλάξουμε τον κόσμο, αυτός που τελικά αλλάζει είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.
Αξίζει να παλέψουμε μέχρι το τέλος τη μάχη αυτή.
Πόσο ανανεωτικές είναι οι σκέψεις αυτές!
Λίγο φως και αυτή η μαυρίλα φεύγει.
Αυτός ο σκοπός που φέρει μέσα του το νόημα, φαίνεται να βρίσκεται τελικά στον αγώνα για την μεταμόρφωση του εαυτού μας σε αυτό που γεννήθηκε να γίνει. Στην αποπέπλωση του εσωτερικού μας ΕΙΝΑΙ.
Γι'αυτό και μόνο νομίζω αξίζει κανείς να ζει.
Γι'αυτό και μόνο αξίζει κανείς να παλεύει.
Προτιμότερο είναι το άναμμα ενός κεριού,παρά να φταίμε το σκοτάδι
