Κάποιες σκέψεις επάνω στον έρωτα και τον θάνατο

"AMOR MORTIS"

Ο έρωτας είναι το δίχτυ που μας έστησε η φύση για να διαιωνίζει τα είδη της.

Ο θάνατος είναι το δίχτυ που μας έστησε η φύση για να εξολοθρεύει το παλιό και να δίνει την θέση του στο καινούριο.

Αφού είμαστε τόσο δεμένοι με τη φύση και δεν μπορούμε να ξεφύγουμε και τις δύο αυτές περιπτώσεις, ας ζήσουμε και τις δυο αυτές καταστάσεις σε όλη τους την ένταση και με όλη την αξιοπρέπεια, «Σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι...»

Για να ζήσεις φυσικά έντονα το πρώτο, πρέπει να έχεις συνεχώς έντονα μέσα σου το δεύτερο και για να ζήσεις ωραία το δεύτερο, βοηθά πολύ το να έχεις έντονα μέσα σου το πρώτο, όπως το έχει συλλάβει και η δημοτική παράδοση με τον στίχο «Τί έρωτας, τί θάνατος, δεν έχεις να διαλέξεις»

Αυτή είναι και η πιο ανθρώπινη ελεύθερη στάση.

Κατά μία Ηρακλείτεια προσέγγιση φυσικά, ο Έρωτας και ο Θάνατος, είναι το ίδιο πρόσωπο.

Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία...

Καλημέρα.

*******************************************

- "Άδης και Διόνυσος εν και ωυτό"

(Ηράκλειτος)

- "Ποιός γνωρίζει ότι το να ζεις είναι να είσαι πεθαμένος και το να είσαι πεθαμένος ότι είσαι ζωντανός;", "τίς δ' οίδεν, ει το ζην μέν έστι κατθανείν, το κατθανείν δε ζήν; ... " Λόγια του Ευριπίδη από χαμένη τραγωδία, αναφορά στον διάλογο Γοργίας 492e,

(Πλάτων).

- "Μόλις ειν' έτσι δυνατός ο Έρωτας και ο Χάρος»

(Διονύσιος Σολωμός)

- "Si vis vitam para mortem", "Αν επιθυμείς τη ζωή, να προετοιμάζεσαι για θάνατο"

(Sigmund Freud)